Ώρα ν’ αυξηθεί ο κοινωνικός μισθός των εκπαιδευτικών και όχι μόνο

Ώρα ν’ αυξηθεί ο κοινωνικός μισθός των εκπαιδευτικών και όχι μόνο

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι. Μεγάλη εικόνα

Ας αναστοχαστούμε που βρισκόμαστε. Έχουμε μπει πλέον στην 9^η χρονιά μνημονίων. Κοντεύουμε να πάθουμε ως λαός «ιδρυματοποίηση», εξαιρουμένων όσων μας «γιατρεύουν» και όσους «ξέφυγαν» στο εξωτερικό. Την ίδια ώρα στην υπόλοιπη Ερωπαϊκή Ένωση τα πράγματα είναι και ίδια και αλλοιώς, το ίδιο και παγκοσμίως. Εδώ η κυβέρνηση μέσω της «δικής μας» ΕΡΤ πανηγυρίζει με μισές «αλήθειες» ότι «χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι παίρνουν αυξήσεις στους μισθούς τους»!!! Υπονοούν την ωρίμανση μιας μεγάλης μερίδας, αφού ούτε όλοι θα την πάρουν, ούτε ότι έχει ήδη χαθεί μία (2016-2017).

Και ενώ η σύγχρονη επιστήμη και οι εφαρμογές δίνουν θεωρητικά τη δυνατότητα να μειωθεί ο μέσος όρος εργασίας και όλοι οι δυνάμενοι να εργαστούν και να έχουν αξιοπρεπή εργασία, ο «υπαρκτός καπιταλισμός» οδηγεί τα πράγματα σε άλλη κατεύθυνση, τον γνωστό νεοφιλελευθερισμό. Μια χούφτα ανθρώπων, μέσω ειδικών άτυπων elite ή διεθνών οργανισμών στρίβει το τιμόνι διαρκώς ενάντια στις δυνάμεις εργασίας. Η Ε.Ε. δεν ξέφυγε απ’ αυτό. Με το ΝΑΤΟ π.χ.  παίζουν με διαιρέσεις κρατών και πολέμους, ενώ με τον ΟΟΣΑ προσπαθούν να καθορίσουν την ιδεολογία της νέας γεννιάς. Όμως στην ζωή τα πράγματα έχουν αντιφάσεις, γι αυτό και νέα δεδομένα εμφανίζονται.

Συνέχεια →

 

Ενημερωτικό 15ο: Για το νέο εργασιακό τοπίο και το νέο ΠΥΣΔΕ_ΕΑΚ ΠΥΣΔΕΑχ

Ενιαία Αγωνιστική Κίνηση (Ε.Α.Κ.) για το ΠΥΣΔΕ Αχαΐας

 

Ενημερωτικό 15^ο: Για το νέο εργασιακό τοπίο και το νέο ΠΥΣΔΕ

 

Βρισκόμαστε σε «νέα φάση» των δανειακών συμβάσεων, μνημονίων και «αποικίας χρέους». Έτσι αρέσκονται να αποκαλούν την νέα περίοδο που σχεδιάζουν, όσοι τσαλαπατούν κατακτήσεις των λαών σε ενάμισι αιώνα και διαλύουν μεθοδικά δια της βίας περιφερειακές χώρες, όπως η δική μας. Στις 14-01-2013 σε μια «υποτονική» βουλή και με την συνδικαλιστική γραφειοκρατία άβουλη μετατράπηκε η τροποποίηση της 2^ης δανειακής συνθήκης (τα πάντα εμπράγματες υποθήκες) από Πράξη Νομ. Περιεχομένου (12-12-2012) σε «απόφαση» του κράτους.

Ι) Εργασιακή ομηρία ή εργασιακή ενότητα;

Στο πλαίσιο αυτό σχεδιάζεται, κατά την έκφραση του Υπ. Αντ. Μανιτάκη, να «παραμείνουν στο δημόσιο οι τομείς που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να αναλάβουν οι ιδιώτες»… Η Δημόσια εκπαίδευση είναι αυτονόητο ότι αποτελεί μέρος του σχεδιασμού ιδιωτικοποίησης τομέων της και εμπορευματοποίησης πλευρών της. Επομένως ο «Καλλικράτης» της εκπ/σης ξεκινά με βασικά εργαλεία: α) Την άκρως πυραμιδική, τιμωρητική έως εξουθενωτική εξωτερική «αξιολόγηση» του προσωπικού αγγλοσαξωνικής πρακτικής και λογικής β) Τις υποχρεωτικές μεταθέσεις, μετατάξεις και αποσπάσεις παράλληλα με εθελούσιες. γ) Την οικονομική καθήλωση των εκπαιδευτικών και εν ευθέτω χρόνω: δ) την αύξηση του εργασιακού & διδακτικού χρόνου ε) Την «πυρπόλυση» των οργ. θέσεων.