You are currently browsing the category archive for the ‘Συνθετικά κείμενα’ category.
ΕΝΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, A΄ ΕΛΜΕ ΑΧΑΪΑΣ,
ΣΧΟΛ. ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ 6ου και 11ου ΓΕΛ, ΝΟΡΜΑΝ 57, ΠΑΤΡΑ (Είσοδος από Φαβιέρου), mail: aelmeahaias@gmail.com,
Ιστοσελίδα:http://aelmeahaias.wordpress.com
Πάτρα, 25/03/2020
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Από την πρώτη μέρα της προσπάθειας εφαρμογής της εξ αποστάσεως διδασκαλίας οι βαρύγδουπες επικοινωνιακές εξαγγελίες του Υπουργείου Παιδείας αποδεικνύονται κενό γράμμα. Πολλές συζητήσεις, τεράστια προβολή από τη μεριά του Υπουργείου της εξ αποστάσεως, σύγχρονης ή ασύγχρονης εκπαίδευσης με αποτέλεσμα εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς να βρίσκονται σε έναν αγώνα δρόμου ή σε μια δίκαιη κριτική και απόσταση. Όλη η πολιτική των ελλείψεων και των περικοπών απέναντι στη δημόσια παιδεία που ακολουθούν συστηματικά οι κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή, φανερώνει τη γύμνια του όλου εγχειρήματος.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »Του Χρήστου Τσουκαλά
Κρίση είναι:
– η τρομακτική ανισότητα: στην κατανομή του πλούτου, στην ιδιοκτησία, στην περιουσία, στο εισόδημα.
– οι απολύσεις εργαζομένων, η «εθελουσία» έξοδος, τα κίνητρα αποχώρησης, οι αναγκαστικές άδειες, το παρτ ταιμ, τα σταιητς, η εβδομάδα των 65 ωρών εργασίας, η ελαστική εργασία, η εβδομάδα των τριών ημερών εργασίας, οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί, η μαύρη ανασφάλιστη εργασία, η εργασία με το μπλοκάκι.
– τα λαϊκά συσσίτια, το φτωχό ταμείο κατά της φτώχειας, οι ουρές των ανέργων, αυτές των αστέγων, οι γωνιές των δρόμων με τους ζητιάνους, που πληθαίνουν.
Κρίση είναι:
(κείμενο 14 +5 συνέδρων που κατατέθηκε και μοιράστηκε στο 13ο Συνέδριο ΟΛΜΕ)
- Είμαστε εγγράμματοι εργαζόμενοι
Σε 80.000 περίπου υπολογιζόμαστε οι εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Είμαστε ένας πραγματικός γίγαντας. Ένας γίγαντας όμως που τελούμε εν υπνώσει. Άλλοι τόσοι υπολογίζονται και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Το περσινό τους κινηματικό ξύπνημα άφησε πράγματα, αλλά όχι τόσο για το περιεχόμενο του σχολείου σήμερα. Δεν πρέπει να αφήσουμε από τη σκέψη μας και εκείνο το κομμάτι των πανεπιστημιακών που «πετιέται» στο περιθώριο της έρευνας και της μονιμότητας, από τις αλλαγές που προωθούνται στην ανώτατη εκπαίδευση.
Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί είμαστε «εγγράμματοι εργαζόμενοι», η συνεισφορά μας στην πολιτική κουλτούρα της χώρας, έξω από το στενό χώρο του σχολείου, είναι μηδαμινή. Το ερώτημα είναι πόσο είναι σημαντική και μέσα. Εδώ δεν αναφερόμαστε στον επίσημο ρόλο μας. Σ’ αυτόν ακόμα κρατιόμαστε στατιστικά στο επίπεδο του αναγκαίου. Όχι όμως πάντοτε στα μάτια των γονέων – άδικα ή δίκαια – αδιάφορο.
Τα αιτήματά μας, όπως εκφράζονται στο επίπεδο του ΔΣ της ΟΛΜΕ ή των συμπολιτευόμενων την Κυβέρνηση ή των αντιπολιτευόμενων σεχταριστικά το ΔΣ της ΟΛΜΕ, είναι παγιωμένα κι αυτά εδώ και είκοσι χρόνια. Περιορίζονται βασικά σε, δίκαιες μεν, μισθολογικές και ασφαλιστικές κυρίως διεκδικήσεις, που όμως δεν φαίνονται ικανές να συνεγείρουν τον κλάδο έτσι ώστε να παλέψει γι’ αυτές, αλλά και για την συνολική ανατροπή της εισοδηματικής πολιτικής. Φυσικά γίνονται επί μέρους προσπάθειες και για το περιεχόμενο του σχολείου με μικρή επιτυχία.
2. Το βάρος της ευθύνης μας
Εκπαιδ. Παρέμβαση Αχαΐας 
Πρόσφατα σχόλια