You are currently browsing the category archive for the ‘Αντικαπιταλιστικά’ category.
Του Χρήστου Τσουκαλά *
Όταν ο Λένιν έγραφε το: (Империализм как высшая стадия капитализма), (Ιμπεριαλισμός, το υψηλότερο στάδιο του Καπιταλισμού), δεν το έκανε ως ακαδημαϊκός, ως άνθρωπος του γραφείου, αλλά ως σχεδιαστής της Οκτωβριανής επανάστασης.
Στην αντίληψή του, η θεωρία αξίζει όταν υπηρετεί την πράξη, όταν μετασχηματίζεται σε υλική δύναμη. «Οι φιλόσοφοι έχουν μέχρι τώρα ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους, το ζήτημα, όμως, είναι να τον αλλάξουμε» (Μάρξ).
Όλο το άρθρο στην Στην Αποικία Ορεινών Μανιταριών με τίτλο_Ο καζινοκαπιταλισμός: λενινιστική θεώρηση
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 11/3
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ
10:30 ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Μια πρόταση αντίστασης
Των Αντ. Ναξάκη, Παν. Μπούρδαλα και Βασ. Δημόπουλου*
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια σχεδιασμένη και από καιρό μελετημένη κίνηση του διεθνούς κεφαλαίου με στόχο την «κατάρρευση» του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού, ως προπομπού της «κατάρρευσης» όλων των χωρών της Μεσογείου.
Οι συμπυκνωμένες αιτίες και αναγκαιότητες για τους κυρίαρχους κατά τη γνώμη μας είναι:
του Μάριου Μιχαηλίδη
Αγαπητή συναδέλφισσα / αγαπητέ συνάδελφε,
σήμερα έσπασες την απεργία. Την ώρα που εμείς, δεκάδες χιλιάδες, ίδιοι με εσένα, με τα ίδια προβλήματα που έχεις κι εσύ, διαδηλώναμε στους δρόμους, εσύ έκανες μάθημα.
Τις προηγούμενες μέρες τα είπαμε πολλές φορές. Συζητήσαμε για το πόσο επικίνδυνη έγινε η κατάσταση για δικαιώματα που έχουμε κατακτήσει εδώ και δεκαετίες μετά από σκληρούς αγώνες. Επισημάναμε ότι οι περικοπές δεν είναι «για την Ελλάδα ρε γαμώ το», αλλά για μια χούφτα χρυσοκάνθαρους που δημιούργησαν την κρίση, που τη φορτώνουν στις πλάτες μας, που μας γυρίζουν στον εργασιακό μεσαίωνα, για να ξαναβγάλουν «τρελά λεφτά» και να δημιουργήσουν την επόμενη κρίση.
Α΄ ΕΛΜΕ ΑΧΑΪΑΣ
(καθηγητές β/βάθμιας εκπαίδευσης)
Όλοι στους δρόμους στη πανεργατική απεργία 24 Φλεβάρη.
Όχι στο σύμφωνο σταθερότητας
Δήλωση του προέδρου της Ε.Ε. κ. Χ. Βαν Ρομπόι: «Η επιτροπή θα παρακολουθεί στενά την εφαρμογή των συστάσεων, σε συνδυασμό με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και θα προτείνει τα απαραίτητα πρόσθετα μέτρα βάσει της τεχνογνωσίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου…»!
Η δήλωση δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά ακολουθούν όλοι οι περιφερειακοί λαοί της Ε.Ε. και ιδιαίτερα της Μεσογείου που βρίσκονται στο στόχαστρο. Όμως το δρόμο έδειξαν οι Πορτογάλοι εργαζόμενοι που ανάγκασαν τη βουλή της χώρας τους να καταψηφίσει το «σύμφωνο σταθερότητας». Η αρχή της αντίστασης ξεκίνησε με νίκη! Και η Πορτογαλία φυσικά δεν κατέρρευσε, αλλά γιατί;
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ
Μας κήρυξαν ανοιχτά τον πόλεμο! Ας πάρουν την απάντηση!
Ενιαίος αγώνας καθηγητών-δασκάλων-αδιόριστων-εργαζομένων-νεολαίας
Η ΜΟΝΗ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΛΥΣΗ!
Δεν πρόλαβαν να περάσουν οι 40 μέρες της νέας διακυβέρνησης και το νέο πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου αποδεικνύεται το ίδιο αποκρουστικό όσο και της προηγούμενης διακυβέρνησης Σημίτη, που καταδικάστηκε υπό το βάρος της αντιλαϊκής της πολιτικής.
Των Χρήστου Κάτσικα – Κώστα Θεριανού
Πριν λίγες μέρες (20/11/2009) το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΣΠΔΕ) παρέδωσε στο Υπουργείο Παιδείας τις ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ για την σχολική εκπαίδευση και το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ανάμεσα στις προτάσεις του υπάρχει και σχετικό εδάφιο για την αξιολόγηση:
Άξονας εκπαιδευτικής στρατηγικής η αξιολόγηση. Πρέπει να διέπει όλο το εκπαιδευτικό σύστημα, με συνεχείς διορθωτικές παρεμβάσεις για δραστική μείωση των προβλημάτων και για την εξασφάλιση ποιότητας στην εκπαίδευση.
Εκπαιδευτική Παρέμβαση
Αχαΐας, μέλος του Πανελλαδικού Δικτύου Παρεμβάσεων Συσπειρώσεων.
Ήλθαν οι εθνικές εκλογές: Ας πάμε παρακάτω!
Όχι στον «προγραμματισμό», Ναι στα μικρά τμήματα, ΤΩΡΑ!
Συναδέλφισσες, -οι
Πάλι άνοιξαν τα σχολεία με δυο γεγονότα που δεν επιτρέπουν την ρουτίνα της επανάληψης. Η νέα γρίπη και οι νέες εκλογές. H νέα γρίπη, ήλθε μετά από αυτή των πτηνών και ίσως μας δώσει την ευκαιρία να μιλήσουμε πάλι για υγεία και πρόληψη, αλλά και για αντίσταση στις επιχειρήσεις εμπορευματοποίησής τους.
Οι νέες εκλογές μας αποδεικνύουν πως βαδίζουμε ολοταχώς προς το τέλος μιας εποχής και στη συγκεκριμένη περίπτωση προς το τέλος της μεταπολίτευσης. Της μεταπολίτευσης, που «κλείνει» τον κύκλο της με τον χειρότερο τρόπο. Με την οικονομική, αλλά και με το ακόμα χειρότερο …την ηθική της χρεοκοπία. Όλος ο εσμός του δικομματισμού και όλος ο εσμός των συνοδοιπόρων κομμάτων της μεταπολίτευσης οδήγησαν στην απόλυτη αποτυχία, η οποία οδηγεί στη χρεοκοπία και στην οικονομική περιβαλλοντική, κοινωνική και πολιτισμική κατάρρευση. Οι αγώνες του παρελθόντος, η πρόσφατη τακτική νίκη για την αντιδραστική αλλαγή του συντάγματος, η νίκη καθυστέρησης της νομοθετικής επίθεσης στο ασφαλιστικό του δημοσίου, η τεράστια κρίση του στείρου κοινοβουλευτισμού στις ευρωεκλογές, αποδεικνύουν περίτρανα ότι μπορούμε να περπατήσουμε και μέσα από το σύγχρονο γκρίζο του σήμερα στην κοινωνία, αλλά και στο «σπίτι μας»: το σχολείο και την παιδεία.
Του Παναγ. Α. Μπούρδαλα*
Για πρώτη φορά την κυβερνητική ελλαδική «ατζέντα», έστω και στο συμβολικό και επικοινωνιακό επίπεδο, την ορίζει η δεξιά πτέρυγα της κεντροδεξιάς, ενδοχώρια, αλλά και ευρωπαϊκά, δηλαδή η μεταπολίτευση έχει καταρρεύσει οριστικά και αμετάκλητα. Της απομένει πιθανά μια τελευταία αναλαμπή από μια νέου τύπου κεντροαριστερή διακυβέρνηση υπό την ηγεμονία του υπαρκτού μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον σε επίπεδο ηγεσίας, με την κριτική συναίνεση της ανανεωτικής πτέρυγας του ΣΥΝ, των Ο. Π. και φυσικά των ισχυρών οικονομικών και επικοινωνιακών κέντρων εξουσίας, με βάση τις αποφάσεις της Ε.Ε. και των G 20.
Οι πολιτικές δυνάμεις της κλασικής αριστεράς, σε όλες τους τις εκδοχές, έχουν υποχωρήσει, αφού όπως έδειξε η στάση του 40-45% των ψηφοφόρων αδυνατούν ιδεολογικά και πολιτικά να απορροφήσουν ακόμη και τη δυσαρέσκεια. Ταυτόχρονα αυτή η αντίδραση στο πολιτικό σύστημα, ενώ φίστανται πολλοί λόγοι για να το κάνουν, μάλλον εκφράζονται πάλι, όπως οι εξεγερμένοι του Δεκέμβρη: χωρίς Λόγο (το Λ κεφαλαίο)…
Μέσα σ’ αυτό το τοπίο είμαστε υποχρεωμένοι, όχι μόνο στα πρωτοβάθμια, αλλά κυρίως στα δευτεροβάθμια σωματεία τύπου ΟΛΜΕ, να ανοίξουμε νέους δρόμους, νέες εκδοχές, νέες στρατηγικές και νέες συμμαχίες, ώστε να αντιμετωπίσουμε το νέο τοπίο Δημοκρατίας, Εργασίας, Παιδείας και Πολιτισμού που φαίνεται να δημιουργείται. Βεβαίως δεν πρόκειται για παρθενογένεση, αλλά για ανάδειξη και ανάπτυξη υπαρχόντων δυνατοτήτων και στα τέσσερα προηγούμενα επίπεδα. Ας κάνω μια κάποια σκιαγράφηση:
Εκπαιδευτική Παρέμβαση
Αχαΐας – μέλος του Πανελλαδικού Δικτύου παρεμβάσεων – Συσπειρώσεων
Έξι άξονες συνδικαλιστικής εκπαιδευτικής ενότητας
για το 14ο συνέδριο της ΟΛΜΕ και τη διετία
Η προκήρυξη σε word εδώ:
6axones-synd-ekpenotitas_14synedrio-olme_ekpparax_03-05-09
Συναδέλφισσες, -οι
Μια απίστευτα μικρή μειοψηφία κινώντας τα νήματα των αναγκών ενός χωρίς όρια εκμεταλλευτικού κοινωνικού σχηματισμού, οδηγεί σε πλήρη εξαθλίωση το σύνολο των παραγωγών του πλούτου σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οι κυβερνήσεις παραρτήματα του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού οργανώνουν, διευκολύνουν και εκτελούν:
Κλαίγονται οι φίλοι της Εκπαιδευτικής αριστεράς γιατί τους εγκαλούμε στα ζητήματα της ενσωμάτωσης ΟΛΩΝ των επιδομάτων στο βασικό μισθό και κλαδική σύμβαση απεγκλωβιζόμενοι από το και δήθεν «ενιαίο» μισθολόγιο, κατά το πρότυπο των γιατρών της ΑΔΕΔΥ.
Βάζοντας ως ανάχωμα την αντίσταση στη δημιουργία επαγγελματικών ταμείων του .. τζόγου και των συναφών κόλπων για τη κύρια σύνταξη.
Θέτοντας στο προσκήνιο το Μανιάκι ενάντια σε κάθε θεσμική αξιολόγηση.
Ορίστε λοιπόν:
Πρόταση-βόμβα της Κομισιόν – Οδυνηρές λύσεις και «κηδεμόνα» για τα ελλείμματα επιβάλλουν οι Βρυξέλλες,
02/05/09 19:30
«…Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, απογοητευμένη από τα μόνιμα ελλείμματα της χώρας μας, και υπό το βάρος των νέων προβλέψεών της ότι η δημοσιονομική κατάσταση θα επιδεινωθεί λόγω της ύφεσης, διατύπωσε προς την κυβέρνηση -όπως αποκαλύπτει το Βήμα της Κυριακής– πρόταση-βόμβα:
Του Χρήστου Τσουκαλά
– Η μεγάλη φούσκα. «596 τρις δολ. (11) έντεκα φορές το παγκόσμιο Α.Ε.Π., ήταν στα τέλη του 2007 η ονομαστική αξία όλων των παραγώγων του χρηματοοικονομικού τομέα» διαβάσαμε στις εφημερίδες. Ασφαλώς και είναι απολύτως αδύνατο να βγάλουν κέρδος ((δηλ. μερίδιο από τον πραγματικό παραγόμενο πλούτο)) όλα αυτά τα κεφάλαια. Ούτε υπάρχει τέτοια ποσότητα πλούτου. Πρόκειται για πλούτο που έχει μετρηθεί πολλές φορές και φαντάζει πολλαπλασιασμένος. Πρόκειται για κάτι προσδοκώμενο, φαντασιακό, εικονικό, για προεξόφληση κερδών από τον πλούτο του μέλλοντος. Τελικά πρόκειται για την ιδιωτικοποίηση-ιδιοποίηση των αγαθών του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Για την ιδιοκτησία επί των υλικών και επί των άυλων , επί των ορατών και των αοράτων, ακόμη, ακόμη επί του χρόνου. Παρ’ όλ’ αυτά δεν παύει να είναι πλούτος χωρίς αντίκρισμα στο παρόν. Πολύς λόγος γίνεται μάλιστα για οικονομία: άυλη, εικονική, καζίνο, γνώσης, παγκοσμιοποιημένη, Φρανκεστάιν, νέων τεχνολογιών κλπ. Αλλά τελικά ήταν και παραμένει καπιταλιστική . Της οποίας την πιο έγκυρη και επανειλημμένα επιβεβαιωμένη ανάλυση έχει κάνει ο Μαρξ.
Του Γιώργου Μάλφα
Το «τέλος της ιστορίας» σηματοδοτεί το τέλος του κυρίαρχου οικονομικού, πολιτικού και κοινωνικού συστήματος. Η κρίση του νεωτερικού πολιτιστικού παραδείγματος αποτυπώνεται τραγικά και πλανητικά στην έκρηξη της κοινωνικής ανισότητας και την οικολογική κρίση.
Για την τελευταία οι κοσμοκράτορες προπαγανδίζουν διάφορα «εναλλακτικά» και «πράσινα» ιδεολογήματα σωτηρίας. Στις 28 Μαρτίου μας παρότρυναν να σβήσουμε τα φώτα. Στο απόσπασμα από «Το Ποντίκι» (5.6.2008) που ακολουθεί, ένας απλός καλόγερος στο Άγιο Όρος (παλιός αντάρτης του ΕΛΑΣ), απαντά εύγλωττα στον παχυλό σκοταδισμό που μας σερβίρουν…
Ο καλόγερος και το περιβάλλον
«Πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια, μια παρέα θεσσαλονικιών και αθηναίων δημοσιογράφων βρέθηκε για ένα τριήμερο στο Άγιο Όρος και διανυκτέρευσε σε ένα κελί, που κρατούσε ένας μοναχός. Στην ολονύχτια κουβεντούλα, επί παντός του επιστητού, ο γερο-μοναχός (παλιός αντάρτης του ΕΛΑΣ, που διέφυγε στο εξωτερικό για χρόνια και επέστρεψε να τελειώσει τη ζωή του στο μέρος που είχε βρει προσωρινό καταφύγιο στον εμφύλιο) έθεσε στην παρέα το ερώτημα:
Ποιο θα είναι το μεγάλο πρόβλημα που θα βρει μπροστά του ο παγκόσμιος καπιταλισμός τα επόμενα χρόνια; … Η σχεδόν ομόφωνη απάντηση ήταν «η καταστροφή του περιβάλλοντος».
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*
Μετά από ένα απρόσμενο στους πολλούς άγριο ξέσπασμα – νέα μορφή εξέγερσης – της ελληνικής νεολαίας αυτή τη φορά πολλά ακούγονται ακόμα, ένθεν κακείθεν. Ο θυμός εκφράστηκε βίαια απέναντι στο κυρίαρχο «Λόγο» του ευρωπαϊκού και όχι μόνο συστήματος. Ένας κυρίαρχος «Λόγος» που μεταδίδεται επίσης με τεράστια βία, κυρίως ιδεολογική, όχι μόνο μέσα από τα παραδοσιακά κόμματα, αλλά και μέσα από την κυρίαρχη εκπαίδευση, την κυρίαρχη τέχνη, την κρατικοποιημένη και επαγγελματοποιημένη Εκκλησία, μέσα από έντυπα ΜΜΕ, τηλεοπτικά επιχειρηματικά κανάλια, ραδιόφωνα, αλλά και στο πολλαπλά αναδυόμενο internet. Ενάντια λοιπόν σ’ αυτό το χωρίς «άλας» σύμπλεγμα – παρά τις άγιες εξαιρέσεις – αρθρώθηκε ουσιαστικά μια άναρθρη κραυγή μεν, αλλά δίκαιη δε.
Δεν ανήκω σ’ αυτούς που βλέπουν πίσω από το ξέσπασμα-εξέγερση μυστικές δυνάμεις, ξένες ή μη. Και αυτό το εξέφρασα δημόσια από την αρχή του ξεσπάσματος. Θέλω όμως να τονίσω ότι αυτό το ξέσπασμα είναι ελλιπές, γιατί δεν ήταν σχεδόν διακριτός ο δικός του «Λόγος». Η ευθύνη αυτή δεν βαραίνει κύρια τα παιδιά μας, αλλά τις μεγαλύτερες γενιές, κυρίως τους λεγόμενους «πνευματικούς» ανθρώπους και «πνευματικούς» φορείς.
Εκπαιδ. Παρέμβαση Αχαΐας 
Πρόσφατα σχόλια