Αποχαιρετισμός στον Κώστα Μιχαηλίδη

Αποχαιρετισμός στον (+) Κώστα Μιχαηλίδη*

Σήμερα φεύγει από την εκπαιδευτική οικογένεια ένας συνειδητός εργάτης, ένας έντιμος αγωνιστής, ένας σπουδαίος δάσκαλος.

Είμαστε βέβαιοι πώς θα το ήθελες κι εσύ να σε αποχαιρετήσουμε με τον πιο απλό και σεμνό τρόπο, γιατί ξέρουμε πως εσύ που έζησες με τη σοφία της απλότητας, με τη φωτιά της μάχης και με τη δίψα της δικαιοσύνης, τιμούσες τον λακωνικό τρόπο έκφρασης και ζωής.

Για την Απώλεια της συναδ. Ρένας Αντωνέλλη_ΔΣ Α΄ΕΛΜΕ Αχ

ΕΝΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΜΕΣΗΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ                                       Πάτρα 16/3/2015                                            

Α΄ ΕΛΜΕ ΑΧΑΪΑΣ, ΜΑΝΙΑΚΙΟΥ 6 & ΚΟΡΙΝΘΟΥ, ΠΑΤΡΑ
ΤΗΛ. / FAX : 2610 – 278776
http://aelmeahaias.wordpress.com, aelmeahaias@yahoo.gr

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΡΕΝΑΣ ΑΝΤΩΝΕΛΗ

Αντί  επικήδειου

Με βαθιά θλίψη και οδύνη η εκπαιδευτική κοινότητα και η κοινωνία της Πάτρας αποχαιρετά σήμερα εδώ έναν εξαίρετο άνθρωπο, μια εκλεκτή συνάδελφο, μια ενεργό πολίτη που πρόωρα και τόσο άδικα έφυγε από κοντά μας.

(+) Γιάννης Κωστόπουλος (1960-2014)-Αντί επικηδείου_Ανοίγουμε την συζήτηση για την Παιδεία

(+) Γιάννης Κωστόπουλος (1960-2014)-Αντί επικηδείου_Ανοίγουμε την συζήτηση για την Παιδεία

 Τα μεσάνυχτα που πέρασαν έφυγε και ο (φυσικός) Γιάννης Κωστόπουλος που εργαζόταν με οργαν. θέση στο Γυμν. Κ. Αχαΐας, ενεργό μέλος της Εκπ. Παρέμβασης Αχαΐας. Μετά από 65 μέρες σκληρής μάχης για τη ζωή, τελικά πάει να συναντήσει την συζυγό του (+ ) Χουσάκου Ευαγγελία, Δρ Φυσικός (1961-2014) . Άφησαν πίσω τους δυο νέα παιδιά. Οφείλουμε να μη ξεχάσουμε…

Η κηδεία του θα γίνει ΤΕΛΙΚΑ την Δευτέρα 6 Οκτώβρη 2014 και ώρα 15.30 στην Παναγία Αλεξιώτισσα (Σύνορα) της Πάτρας. αύριο Κυριακή [θα ενημερώσουμε σύντομα]. Αντί επικηδείου αναρτούμε στο ιστολόγιο της Παρέμβασης – μέσα από την οποία δρούσε στην Αχαία για το σχολείο και τους εκπαιδευτικούς – ένα κείμενο φρέσκο. Γράφτηκε με αφορμή τις δημοτικές εκλογές τον περασμένο Μάιο στον Καλλικρατικό Δήμο της Πάτρας…

******

Ανοίγουμε την συζήτηση για την Παιδεία

Των Κωστόπουλου Ιωάννη*

[και Καζάνη Άρη]

Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για όλο τον λαό.

Η ελεύθερη πρόσβαση στην γνώση, την επιστήμη, την τέχνη και τον πολιτισμό σε όλες τις ηλικίες και όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης από τον παιδικό σταθμό και το νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο δεν είναι απλά ανθρώπινο δικαίωμα είναι προσωπική και κοινωνική ανάγκη.

Αντίθετα, η κυβέρνηση με εντολή των ντόπιων και ξένων οικονομικών συμφερόντων υλοποιώντας την πιο σκληρή και αδίστακτη νεοφιλελεύθερη πολιτική κάνει ότι μπορεί και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες και μεταμεσονύκτιες τροπολογίες να βάλει από τη μια μεριά, όλο και μεγαλύτερα ταξικά εμπόδια στη νεολαία, και να εμπορευματοποιήσει τη γνώση και τη μόρφωση, από την άλλη.

(+ ) Χουσάκου Ευαγγελία, Δρ Φυσικός (1961-2014)

(+ ) Χουσάκου Ευαγγελία (Λίτσα), Δρ Φυσικός (1961-2014)

Ο επικήδειος που εκφωνήθηκε*

Οι συνάδελφοι, η εκπαιδευτική κοινότητα και το συνδικαλιστικό σχήμα των Παρεμβάσεων, που ήταν μέλος η Λίτσα, συλλυπούμεθα βαθιά την οικογένεια για την απώλεια της. Με άλλους από εμάς συναντήθηκε στις τάξεις και στους συλλόγους των καθηγητών, ενώ με άλλους στις συνελεύσεις και στους αγώνες για αξιοπρεπή διαβίωση και κοινωνικά δικαιώματα.

Ήταν ένας άνθρωπος πράος, ήρεμος και συμπαθής σε όλους, μια υποδειγματική μητέρα, που με την βοήθεια του αγαπημένου της συνοδοιπόρου στην ζωή Γιάννη προσπαθούσε και κατάφερνε να είναι λειτουργική σε όλους τους ρόλους: Ως ανθρωπίστρια δασκάλα ενδιαφερόταν για όλα τα παιδιά και συχνά παραμελούσε τις δικές της ανάγκες χάριν των μαθητών της. Τα ταπεινά κίνητρα του καριερισμού και του ατομικού οφέλους που συναντώνται στις ημέρες μας, της ήταν άγνωστα και η μόνη της έγνοια ήταν το μυαλό και οι ψυχές των παιδιών.

Μαριέλλη ήσουν άξια συνταξιδιώτισσα του Νίκου Τεμπονέρα

Μαρία-Έλλη, ακριβή μας Μαριέλλη.

Φίλη, συναγωνίστρια, συντρόφισσα.

Μας αποχαιρετάς και σε αποχαιρετούμε εδώ στο λιμάνι που τέλειωσες το ταξίδι σου κρατώντας μαζί μας τα πάντα από σένα. Κουράγιο και δύναμη να συνεχίσουμε.

Στη τελευταία μας συνάντηση, μια συνάντηση από αυτές που η στιγμή γίνεται αιώνας και η μια λέξη βιβλιοθήκη ολόκληρη, μου είπες: Μιχάλη το ταξίδι μου τελειώνει εδώ. Χωρίς μιζέρια και γκρίνια αράζω στο τελευταίο μου λιμάνι γεμάτη με ζωή, με αληθινή ζωή σαν αληθινός άνθρωπος! Ήσουν σχεδόν χαρούμενη!

Η χαρά από την ωδίνη της αρχής, ενωμένη με το μεγαλείο της οδύνης  του τέλους έδιναν σε αυτή την τελευταία σου γραφή στις καρδιές μας και το στίγμα του ταξιδιού σου.

Με κοινωνική καταγωγή από την άλλη όχθη, έγινες συνταξιδιώτης, γίναμε συνταξιδιώτες του ακριβού μας συντρόφου του Νίκου Τεμπονέρα σε καιρούς δύσκολους και αντιηρωικούς!